Χολίνη και Ινοσιτόλη

Η χολίνη και ινοσιτόλη δρουν σε συνδυασμό εμποδίζοντας τη συσσώρευση λιπών στο σώμα. Ανεπαρκείς ποσότητές τους μπορούν να έχουν σαν συνέπεια τη συσσώρευση λίπους στο συκώτι και στις λιποαποθήκες του οργανισμού, αύξηση της νευρικότητας, πρόωρη κόπωση, μειωμένη ανάπτυξη σε εφήβους, προβλήματα συγκέντρωσης και μυϊκή αδυναμία. Παλαιότερες έρευνες (Kostal/1973, Rosan/1980) τονίζουν την αξία της πληρότητας της διατροφής των αθλητών σε χολίνη, ινοσιτόλη και παντοθενικό οξύ (ΡΑΒΑ). Η χολίνη και η ινοσιτόλη (που βρίσκονται σε αφθονία στα συμπληρώματα λεκιθίνης από σόγια) βοηθούν στην καλύτερη χρησιμοποίηση του λίπους και παίζουν και παίζουν κάποιο ρόλο ως ‘νευροδιαβιβαστές’. Το ΡΑΒΑ μπορεί να βοηθήσει στην παραγωγή κάποιων ορμονών και σε πολλές μελέτες έχει αποδειχτεί αποτελεσματικό για την υποβοήθηση της έκκρισης των ανδρογόνων (Taylor/1984). Θεωρητικά, η λήψη συνδυασμού χολίνης και ινοσιτόλης είναι αποτελεσματική στην ενεργοποίηση του λίπους ως πηγή ενέργειας, στην αύξηση της διούρησης και στην καταπολέμηση ήπιων μορφών στρες κι αϋπνίας. Βρίσκονται σε μεγάλη ποσότητα στη λεκιθίνη, στη σόγια, στη βρώμη, στον κρόκο του αβγού, στα δημητριακά, στη μαγιά της μπύρας και στο συκώτι.

Ημερήσια δόση:
Η ημερησία πρόσληψη της ινοσιτόλης πρέπει να είναι από 20 έως 60 mg.
Η ημερήσια πρόσληψη της χολίνης πρέπει να είναι από 50 έως 70 mg. Είναι τοξική σε πολύ μεγάλες δόσεις. Συμπτώματα της κατάχρησης είναι ο ίλιγγος, η ναυτία και οι διαρροϊκές κενώσεις.

Πηγη: www.bodyfreaks.com